تاریخچه روز درختکاری در دنیا
روز درختکاری ابتدا در سال ۱۸۷۲ و در ایالت نبراسکای کشور آمریکا و در تاریخ ۱۰ آوریل «۲۱ فروردین»، توسط فردی به نام J.Sterling Morton برگزار شد و گفته میشود که در آن روز بیش از ۱ میلیون درخت کاشته شده است اما بعد از مدتی این تاریخ به آخرین جمعه ماه آوریل انتقال یافت.
امروزه بیشتر کشورهای دنیا روز درختکاری را ارجمند شمرده و در این روز به کاشتن درختها و نهالهای متفاوت اقدام میکنند. البته تاریخ این روز با توجه به آبوهوای هر کشور متفاوت است و بیشتر سعی میکنند تا در موقعی از سال این کار را انجام دهند که درخت قابلیت رشد کردن را داشته باشد.
برای مثال میتوان به کشورهایی مانند کشور آلمان، مصر، پاکستان، کشور مکزیک اشاره کرد که روز درختکاری به ترتیب در روزهای ۵ اردیبهشت، ۲۶ بهمن، ۲۷ مرداد و دومین پنجشنبه از ماه جولای است.
درختکاری در ایران باستان
در تاریخ آمده است که ایرانیان از آغاز، به درختکاری علاقهمند بودهاند و در ایران بوستانها و باغهای آبادان بسیاری بوده است، برای ايرانیان باستان کاشتن درخت و گياه اهميت خاصی داشته و موردتوجه بوده، چنانچه در نگارهها و آثار باستاني مانند حجاریهای دورة هخامنشي در تخت جمشيد نماد درخت زندگي يا سرو ديده میشود. سرو به دليل اينکه درختي همیشهسبز است همواره در ايران از اهميت خاصي برخوردار بوده است. سرو۴۰۰۰ ساله در نزديکي ابرقو ( يزد ) وجود دارد که آن را سرو زرتشت هم مینامند. غير از نگارهها و حجاریها در پارچهبافیها هم بهگونهای نماد گياه يا درخت همان سرو خميده که بعدها ( ترمه ) ناميده شد ديده میشود. در ساير هنرهای ايراني مانند مينياتور هم درخت جايگاه ویژهای دارد . در اوستا يکي از شش مرحله آفرينش را آفرينش گياه میدانند. در باور سنتي زرتشتيان جشن ” گاهنبار ”برابر با مرحلة چهارم آفرينش و هنگامي است که خداوند، گياه و رستنیها را آفريده است، بنابراين روايت، در اين ۵ روز جشن میگیرند و خداوند را براي آفرينش گياه سپاس و ستايش میکنند .
همچنین هر فرد زرتشتی به هنگام زایش و تولد فرزند خود موظف بود یک نهال(غالباً درخت سرو) را بکارد و درخت را به نام فرزند خود بنامد. همراه با بزرگ شدن نهال و درخت، فرزند هم بزرگ و برومند میشد. این اندیشه هنوز هم در بین زرتشتیان رایج است.
روز درختکاری در ایران
در کشور ما روز درختکاری در ۱۵ اسفند هرسال برگزار میشود و مردم با حضور در پارکها، جنگلها و اقصی نقاط شهر اقدام به کاشت نهالهای جوان میکنند. ایرانیها هرسال با کاشت درخت به استقبال سال نو رفته و درواقع با این کار نمادین در آستانه بهار زندگی رابه زمین بازمیگردانند. در این روز در مقابل بیشتر پارکها و فضاهای سبز و دیگر نقاط شهر نهالهایی بهصورت رایگان در اختیار مردم قرار میگیرید.
مناسبتی که به یادمان میآورد، هر یک از ما در داشتن زمینی سبزتر سهمی داریم. ما باور داریم که هر نهال تازه در هر گوشهاي از این کره خاکی میتواند امیدی برای دنیایی زیباتر باشد. به همین خاطر در باغچه کوچکمان هم نهالهایي کاشتهایم تا یکقدم به زمینی سبزتر برای فرزندانمان نزدیکتر شویم.
فواید درختان در زندگی انسانها
امروزه با صنعتي شدن جوامع بشري درختان نقش مهمتری در زندگي بشر ايفا میکنند، از سويي مقدمات پيشرفت بيشتر صنعت و فناوري را موجب میشوند و منابع تأمینکننده محصولاتي نظير وسايل چوبي، مبلمان، لوازمالتحریر «كاغذ، انواع مدادهاي مختلف» الوار و هزاران محصول ديگر محسوب میشوند و از سوی ديگر بهمنزله ریههای يك شهر تلقي شده و نقش مهمي در تأمین سلامت اعضاي جامعه را ايفا مي كنند. اين مورد اخير از مورد قبل مهمتر مینماید.
چراکه به دليل فعاليت کارخانههای صنعتي و نيز ازدياد وسايل نقليه عمومي و فعاليت روزانه تنها در سطح شهرهاي بزرگ آلایندهها و گازهاي مهلك و خطرناكي نظير دیاکسید كربن در هواي شهرها فزوني يافته و سلامت افراد را تهديد میکند. و افزايش هر چه بيشتر اين مواد آلاينده كاهش ميزان اكسيژن در هوا را سبب میشود و اين وضع نامساعد گروههای صدمه پذير نظير بيماران ريوي و قلبي، سالخوردگان و كودكان را بيشتر تهديد میکند.
در چنين شرايطي مسئله درخت و روز درختکاری راهحلی مناسب براي مبارزه با آلودگیهای مذكور به شمار میآید. ايجاد جنگلهای مصنوعي و فضاي سبز در اطراف شهرهاي بزرگ به تأسیس كارخانجات توليد اكسيژن میماند.